De WRC in AC/DC-modus

De buik erin WRC is niet gebeurd. De lijst met vragen was bij de start van Monte-Carlo zo lang dat het evenement niet alle antwoorden kon bieden. Er is nog steeds sprake van een trend en die gaat de goede kant op. Voor degenen die tegen deze technologie zijn, is het een nederlaag. Ze voorspelden (hoopten?) dat het een ramp zou worden. De werkelijkheid was heel anders. De ‘Publieke’ zones die al enkele jaren tijdens het WK zijn ingericht, laten ons niet toe te beweren dat het evenement een populair succes was. Toeschouwers worden immers gedwongen zich te concentreren op plaatsen die niet verboden zijn, waardoor de indruk ontstaat dat er veel mensen zijn, ook al zijn vele kilometers volledig leeg. Toch was de ontvangst van deze nieuwe generatie auto's positief en dat leverde soms beelden op van behoorlijk vrolijke festiviteiten, zoals op de top van de Col Saint-Roch, op donderdagavond, waar het bijna daglicht was met de lichtjes van hout en rookbommen. Aan de kant van de weg is het duidelijk dat het verschil met de WRC's van 2017 niet duidelijk was. Er bestond twijfel. Ott Tanak Had hij niet ronduit gezegd dat het zou kunnen dat de Rally2s voorop stonden op de urenstaten? Voor de première van deze WRC2 werd het niveau verhoogd met drie Fransen (Camilli, Rossel en Lefebvre) die de Noorse trol Andreas Mikkelsen achtervolgden. Dit was niet genoeg om de Rally1s te domineren. Dit gebeurde een of twee keer toen een van de elf officiële coureurs in de problemen kwam, zoals Kalle Rovanperä tijdens de nachtetappes. Meest