Marc Goossens: “Mijn carrière is een echte achtbaan”

Europees Kampioen van karting, Brits Formule Ford-kampioen, winnaar van het Formula Ford Festival… Dit is een carrière die aan het begin van de jaren 90 een zeer goede start kende.

Het is waar. Tot dan toe was het scenario ideaal. Vooral omdat ik deel uitmaakte van de Marlboro-industrie. Ik kreeg altijd onvoorwaardelijke steun van mijn ouders, maar zij konden het zich niet veroorloven mij financieel te steunen. Zonder de steun van het tabaksbedrijf had ik nooit één meter erin kunnen komen auto. Na de Formule Ford koos de sponsor er logischerwijs voor om mij in te schrijven voor het Britse kampioenschap. Formule 3 bij West Surrey Racing. Het Reynard-chassis was aan het einde van zijn levensduur, maar Dick Bennetts, de teambaas, wilde niets van de Dallara horen. Hij sms'te me: "Italianen weten niet hoe ze raceauto's moeten maken!" » Seizoen 92 was geen succes. Gelukkig veranderde de baas van gedachten en na twee races het jaar daarop profiteerden Pedro de la Rosa en ik van het Dallara-chassis. Ik behaalde een overwinning en eindigde als derde in het kampioenschap.

We treffen je dan aan in de Formule 3000, maar dan zonder de bekende cowboykleuren.

En met goede reden! Terwijl ik me aan het voorbereiden was om deel te nemen aan de eerste F3000-race in april 1994 als onderdeel van het Scandinavische team, besloten de verantwoordelijken van Marlboro hun betrokkenheid bij eenzitters stop te zetten om Freddy Loix en Bruno Thiry te ondersteunen in de rallysport.