William de Braekeleer: “Gewend om ups en downs te ervaren”

Hoe verloopt deze opsluiting bij Honda Europe?

Vanuit persoonlijk oogpunt is alles in orde, klop op hout. Vanuit professioneel oogpunt ben ik vanwege mijn rol al een telewerker; Er is dus niet veel veranderd aan de manier waarop ik werk. Behalve dat we met het opeenvolgende uitstel van de start van het WTCR-seizoen elke keer bezig zijn met het bijstellen van de plannen en onze organisatie, zodat we klaar zijn voor de dag waarop we zeggen “we beginnen echt op deze datum”.

Zoals jullie weten heeft Honda geen officieel programma in Europa, wij concentreren ons op het WTCR estafetteprogramma in Japan. Het is een kampioenschap voor privéteams, waarin we Münnich Motorsport steunen (waar dit jaar alle door JAS geprepareerde auto's aan deelnemen. Noot van de redactie). Het is een heel goed team, financieel solide en ze zijn ook klaar om te vertrekken.

Met één kleine kanttekening: begin maart deed het team enkele tests op Motorland Aragon en lieten de auto's daar achter ter voorbereiding op de mediadag die daar drie weken later zou worden gehouden. Ondertussen arriveerde de Covid-19-golf, werd de opsluiting afgekondigd en werden de grenzen gesloten. Hierdoor staat de vrachtwagen met de drie auto’s erin nog steeds op de parkeerplaats geparkeerd! Ze hebben contact opgenomen met verschillende autoriteiten om naar hem te zoeken, maar het is momenteel simpelweg onmogelijk om de grens over te steken.

Nou... Het is een halve boete omdat je momenteel nergens kunt testen. Maar het team zal een klein nadeel ondervinden als de beperkingen worden opgeheven. Dit zal niet overal in Europa op dezelfde manier gebeuren, en het is mogelijk dat ze hun auto niet zo snel terug kunnen krijgen als wanneer ze in Duitsland waren gebleven.

Hoe ziet u de zaken in het algemeen voor onze sport?

Wat er gebeurt kan zorgwekkend zijn. Er bestaat altijd het risico, zoals op elk economisch gebied, van het “domino-effect”. Als er bij privéteams minder races in een seizoen zijn, zullen de sponsors of coureurs die bijdragen aan het budget onvermijdelijk minder betalen.

Structuren die op basis van een bepaald aantal bijeenkomsten een businessplan opstellen, zullen eronder lijden omdat er sowieso vaste kosten zullen zijn. We moeten hopen dat iedereen over voldoende middelen beschikt om achterover te leunen en de storm te laten voorbijgaan. Net als de economie in het algemeen zal de autosport opnieuw beginnen, maar met een beetje afslanking.

Ik denk dus niet dat de kampioenschappen in 2021 zo uitgebreid of zelfs zo talrijk zullen zijn. Sponsors zullen nog steeds herstellen van de inzinking van dit jaar; De marketing- en reclamebudgetten zullen lichtjes worden verlaagd, dat is duidelijk. De autosport is niet meer of minder goed gehuisvest dan andere sectoren van economische activiteit.

Zijn er redenen om optimistisch te zijn?

We moeten optimistisch blijven, dat zijn we feitelijk ook, dat de WTCR dit jaar zal plaatsvinden. Met minder ontmoetingen maar misschien niet minder races, want Eurosport Events heeft het over het behouden van 18 tot 20. We zouden een strakker kampioenschap hebben dat nog steeds ergens op lijkt, ook al zullen er minder evenementen zijn. Het voordeel van de autosport is dat het doorgaans al veel flexibiliteit en snelle reactie vereist.

We zijn gewend om ups en downs te ervaren, om ons voortdurend aan te passen. Van het ene op het andere jaar zijn we er nooit zeker van dat we dezelfde pilots hebben, en dus hetzelfde budget. Er zijn ook personeelsverlopen die je niet kunt voorspellen. Dit is een sector die gewend is snel reactief te zijn, en dit is misschien wel het voordeel dat we zullen hebben als we opnieuw moeten beginnen. We zijn zo gewend om te evolueren in een zeer veranderende omgeving!