Muller: “Ik had uiteraard liever gewonnen.”

Yvan, je was tot de laatste race in de race, maar je staat de titel af aan je teamgenoot, Gabriele Tarquini. Is de teleurstelling verteerd?
Ja. Die was er, want ik had uiteraard liever gewonnen. Voor mij is de overwinning alleen maar nuttig om teleurstelling te voorkomen. Nu wordt het verteerd. Ik heb mezelf niets te verwijten. Ik denk dat ik een goed seizoen heb gehad, ik heb geen fouten gemaakt, afgezien van een kleine misser in de kwalificatie op Brands Hatch en Oschersleben. Is dit onderdeel van de race? Net als in Macau, waar als Priaulx de rail niet raakt, ik vooraan ga en voor Gaby (Tarquini) finish. De filosofie van de race had anders kunnen zijn, maar het succes moet er zijn. Ik heb alle kansen aan mijn kant gezet. Het is duidelijk dat dit keer, met dit ongeval tijdens de kwalificatietraining, terwijl ik bezig was met het vaststellen van een bloemlezingstijd, het niet de mijne was. Jammer, een vice-kampioenschap is zo slecht nog niet.

Heeft het ongeval dat u tijdens het testen heeft opgelopen, dat veel werk van de Oreca-monteurs vergde, uw strategie ingrijpend veranderd?
Het veranderde niets, ik was al blij dat ik aan de start van de race stond. De auto was erg beschadigd – petje af voor het team trouwens voor wat ze hebben kunnen doen – en persoonlijk voelde ik me niet lekker. Ik voelde me nog steeds duizelig en mijn ribben waren erg depressief. Ik leed en klemde echt mijn tanden op elkaar om te rennen. Tegenwoordig heb ik nog steeds pijn in mijn ribben, wat mij onrustige nachten garandeert, en de kristallen in het binnenoor zijn nog niet volledig hersteld. Het kost wat tijd en een paar bewegingen om alles weer op zijn plaats te krijgen. Maar niets ernstigs.

Wat herinner je je van het afgelopen jaar in WTCC?
Ik wil vooral niet ingaan op het politieke aspect. Ik denk – en ik hoop – dat de zaken in 2010 zullen veranderen met de komst van Jean Todt aan het hoofd van de FIA. Het lijkt erop dat hij om ons wil geven, en niet alleen om F1, in tegenstelling tot zijn voorganger. Sportief gezien was het erg goed. Er waren nogal wat gevechten op de baan, viriel, maar altijd met respect voor de tegenstander. Behalve af en toe een of twee individuen, maar ik denk niet dat dat altijd de bedoeling is? Ik denk aan de start vanuit Brno: waarom zwenkte Farfus, toen hij voorop reed, een meter uit en raakte zijn teamgenoot Priaulx? Misschien is hij degene die problemen met het binnenoor heeft! (lacht)

Vind het volledige interview met Yvan Muller en een terugblik op het WTCC-seizoen 2009 in AUTOhebdo nummer 1732, sinds woensdag verkrijgbaar in de kiosk.