Interview met Isack Hadjar: “Mijn handtekening? Een mix van emoties »

Zijn uw hersenen er iets meer dan twee weken na de aankondiging van uw ambtstermijn in geslaagd zich volledig te realiseren dat u piloot gaat worden? Formule 1 ?

Deze vraag stel ik mezelf nog elke dag! Ik besef het eigenlijk niet, omdat ik nog niet echt met het werk ben begonnen. Dit zal concreter worden als ik terugkeer naar de fabriek en naar het circuit in Bahrein ga voor wintertests (26-28 februari. Noot van de redactie). Ik kijk er nu al naar uit.

Je wordt de eerste Fransman sindsdien Pierre Gasly in 2017 om een ​​kans te maken in de F1…

Het is geweldig, dat is duidelijk. Bovenal ben ik het tweede pure FFSA-product dat in zeven jaar tijd naar de F1 gaat. De prestaties zijn redelijk goed, wetende dat we het over een F1-grid hebben. Hieruit blijkt dat de Federatie zeer goed functioneert.

Zorgt het vertegenwoordigen van uw land voor extra druk?

Ik vertegenwoordig mezelf, dat is niet slecht! (Lacht) Tot ver buiten Frankrijk denk ik vooral dat ik de FFSA en de DTN (nationaal technisch directeur. Noot van de redactie), de heer Christophe Lollier, zal vertegenwoordigen. Hij en de Federatie geloofden vanaf het allereerste begin in mij, en ik ben ze veel verschuldigd.

De afgelopen vijf jaar hebt u ons vaak uw ambitie en uw zekerheden toevertrouwd om F1-coureur te worden. Waar komt dit vertrouwen en dit onwrikbare geloof in jou vandaan?

Ik ben niet de enige die er zo over denkt onder piloten. Er zijn eenvoudigweg sommigen voor wie dit gebeurt en anderen voor wie dit niet het geval is. Als je op dit niveau niet denkt dat je de beste bent, moet je stoppen. Ik ben er altijd zeker van geweest dat ik het vermogen heb om dit te bereiken. Alles ligt niet altijd in onze handen, er zijn veel externe factoren, planeten die op één lijn moeten worden gebracht, maar sinds ik een kind was, weet ik dat als ik een stuur en twee pedalen krijg, het voor mij normaal is om snel te gaan en denk