40 jaar geleden: Senna's eerste meesterlijke overwinning op Estoril

Een mooi verhaal heeft een begin en een einde. Normaal gesproken draait het vooral om wat er tussen deze twee momenten gebeurt. Maar om een ​​verhaal onvergetelijk te maken, moet elke fase memorabel zijn. Ayrton Senna is het perfecte voorbeeld: als zijn einde de meest significante gebeurtenis in de geschiedenis van Formule 1, zijn debuut – dat we hier als zijn eerste overwinning in de discipline beschouwen – is vergelijkbaar met de rest van zijn verhaal.

Gelukkig is het niet altijd zo dat de eerste keer doorslaggevend is voor de rest. Voor de jonge Braziliaan, die niet van het gewone leven hield, was dat echter wel het geval. Veertig jaar geleden, op 21 april 1985, opende Ayrton Senna op het Autodrome van Estoril zijn erelijst voor de Formule 1 met een triomf die hij aan al zijn talent had ontnomen. Een succes dat de kans op een fantastisch vervolg deed vermoeden, aangezien de prestatie het meesterschap van de Lotus 97T-coureur aantoonde.

AUTOhebdo had destijds een goed neusje voor koppen: " Senna, het begin van een legende ", op de voorkant van nummer 468..." Rio, Estoril, Brazilië, Portugal: de taal is hetzelfde, op een paar intonaties na. Maar hier sprak de winnaar geen Frans, maar gewoon Portugees. Hij verdiende deze overwinning, net zoals hij zijn poleposition verdiende, vertelde onze overleden collega Patrick Camus destijds. Hij nam onmiddellijk het commando over en gaf het nooit meer af. Hij kon alle valkuilen ontwijken die de soms stortregens met zich meebrachten. We wisten dat hij hyperprofessioneel, heel snel en messcherp was. We weten nu dat hij betrouwbaar en zelfverzekerd is.

Natuurlijk is een Grand Prix verreden in de regen geen droom voor zowel de coureurs als de toeschouwers, maar het heeft net dat beetje extra, die pittigheid, die ervoor zorgt dat je de race met een ander perspectief kunt beoordelen. In deze gevallen verliest de machine haar invloed en wordt de mens de baas. Gratis en belangrijk tegelijk. In Monaco in 84 behaalde Senna een prachtige tweede plaats achter Prost dat hij hem een ​​ronde later zou inhalen. Deze keer is er geen sprake van onduidelijkheid. De race eindigde na twee uur en de winnaar had geen hulp van buitenaf nodig om te zegevieren. Degenen die twijfelden, zijn allen opgebouwd. »

Eerste stap van een meesterwerk

Voor zijn eerste overwinning deed Ayrton Senna het niet halfslachtig door een Grand Slam : pole position, snelste ronde in de race en de overwinning door van de eerste tot de laatste ronde aan kop te gaan. Dit was de totale heerschappij van een coureur tijdens een Formule 1-weekend. Achter het stuur van zijn Lotus 97T – destijds omschreven als inferieur aan de concurrentie – toonde de Braziliaan niet alleen het talent dat hij in 1984 in Monaco al had gezien, maar bevestigde het dat ook op oogverblindende wijze. Terwijl het hard regende, toonde hij aan de wereld wat voor virtuoos hij was.

De regenval was zo groot dat de oorspronkelijk geplande 69 ronden niet in de voorgeschreven twee uur konden worden afgelegd: slechts 67 ronden werden voltooid en de ravage was indrukwekkend: van de 26 eenzitters die aan de start stonden, vielen er 16 uit. Terwijl veel coureurs de race wilden beëindigen om de schade te beperken, domineerde Ayrton Senna de race en had hij het lef om bijna het hele veld een ronde voorsprong te ontnemen. Alleen de Ferrari 156/85 van Michele Alboreto, tweede op een minuut achter de Braziliaan, ontsnapte aan de strafschop.

Het weekend in Estoril was dus de eerste steen van het Ayrton Senna-gebouw in de Formule 1. Een gebouw dat bestaat uit drie wereldkampioenschappen, 41 raceoverwinningen, 65 polepositions en alles wat nog onmeetbaar is. Hoewel het begin prachtig is, is het einde hartverscheurend. Op 1 mei 1994 overleed Ayrton Senna na een ongeval tijdens de Grand Prix van Imola. Hij was 34 jaar oud.

LEES OOK > In Jeddah wist Verstappen (opnieuw) een fout van Vettel weg te werken