Paul Belmondo: “Mijn vader zei vaak tegen mij: ‘Stop, maak films’”

U hebt het Paul-Belmondo Museum, in Boulogne-Billancourt (Hauts-de-Seine), gekozen als startpunt voor onze wandeling. Was uw grootvader, een gerenommeerd beeldhouwer, de oorsprong van uw passie voor auto's?

Echt niet ! (lacht) Mijn grootvader reed heel langzaam. Er zat een automatische DAF in met een zogenaamde “Variomatic” transmissie (traploos regelbare snelheidsvariator. Noot van de redactie), waarmee ik begon. Omgekeerd hield mijn vader van auto’s…

Komt het dan van hem?

Het is veeleer de vrucht van een samenloop van dingen. Nadat mijn ouders scheidden, is mijn moeder (Elodie Constantin. Noot van de redactie) woonde samen met regisseur Hugh Hudson (Vuurwagens, Greystoke, de legende van Tarzan, enz. Noot van de redactie) die toen werkte aan een documentaire gewijd aan Fangio (Fangio: Una vita a 300 all'ora. Opmerking van de uitgever). Voor de opnames ging hij naar Argentinië en liet me foto's zien, legde me uit wie deze piloot was... Ik was gefascineerd! Ik herinner me dat ik samen op televisie de GP van Monaco van 1972 zag, gewonnen door Jean-Pierre Beltoise. Ik was pas 9 jaar oud, maar het staat in mijn geheugen gegrift. Twee jaar later was ik in het Prinsdom, dit keer met mijn vader, om de Grand Prix bij te wonen. Ik herinner me het Hôtel Hermitage, de kamer ernaast waar Jacky Ickx woonde, hun discussies en Jacky die me naar de tribunes bracht. Toen zei ik tegen mezelf: dit is wat ik wil doen!

Het duurde even voordat je begon karting ?

Ja, we zijn later begonnen op dit tijdstip. Ik ben 15/16 jaar oud als ik me inschrijf voor Volant RKB (Racekart Buffo, Seine-et-Marne. Noot van de redactie), waarin ik als tweede eindigde. Toen won ik de Yamaha Challenge en deed ik mee aan een paar Inter-races, waaronder de Trophy